بررسی تنوع ژنتیکی برخی از اکوتیپ‌‌های گل گاوزبان ایرانی (Echium amoenum Fisch& Mey.) نواحی شمال و غرب ایران با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD

در این تحقیق، از نشانگر مولکولی RAPD برای تعیین تنوع ژنتیکی 16 اکوتیپ گل گاوزبان ایرانی (Echium amoenum Fisch& Mey.) جمع‌‌آوری شده از برخی مناطق شمال و غرب ایران استفاده شد. به این منظور DNA ژنومی با استفاده از روش STE استخراج و واکنش زنجیره‌‌ای پلیمراز (PCR) با استفاده از 23 آغازگر RAPD بر روی DNA ی ژنومی مورد مطالعه انجام گردید. از تعداد 438 نوار باندی قابل تشخیص ایجاد شده 385 باند (9/87٪) در بین اکوتیپ‌‌های مختلف چند شکلی نشان دادند. نوارهای باندی براساس وجود (1) یا عدم وجود باند (0) کد گذاری شد. برای تعیین میزان تشابه بین اکوتیپ‌‌ها، از ضریب تشابه دایس استفاده گردیده و براساس آن تجزیه خوشه‌‌ای به روش UPGMA انجام و دندروگرام مربوطه رسم گردید. تجزیه خوشه‌ای، اکوتیپ‌‌های مورد مطالعه را در 8 گروه اصلی طبقه‌‌بندی نمود. بیشترین تشابه (68/0) بین دو اکوتیپ قزوین- لرستان و کمترین میزان تشابه (33/0) بین اکوتیپ‌‌های جنت رودبار- گرگان مشاهده گردید. با توجه به نتایج به دست آمده می‌‌توان نتیجه گرفت که تنوع ژنتیکی نسبتا خوبی بین اکوتیپ‌‌های گل گاوزبان ایرانی وجود دارد و نشانگر مولکولی RAPD ابزار مناسبی جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی بین اکوتیپ‌‌های گل گاوزبان ایرانی می‌‌باشد.